Dogonić marzenia XXXVIII

-tak Krzysiu cudowny dzień
-a kiedy masz zamiar powiedzieć Zbyszkowi ?
-dzisiaj miałam zamiar
-miałaś ? No chyba masz
-no dobrze mam zamiar
-no to dobrze, zaczekaj na nas ja tylko pójdę po Kamile i możemy wracać do domu.
Po pół godzinie byliśmy już na miejscu. Zbyszek siedział przed laptopem i zawzięcie szukał czegoś w internecie.
-czego szukasz ? - oparłam się o jego ramie
-skoro nie chcesz zamieszkać w moim mieszkaniu to szukam czegoś innego co Ci sie spodoba- powiedział nie odrywając wzroku od komputera
-o Zbysiu szukasz już łóżeczka ? Nie za wcześnie ? - zapytał Ignaczak wchodząc do mieszkania z Kamilą
-co ? Jakie łóżeczko ? - odwrócił się w naszą stronę
-no Kama jest w ciąży - krzyknął Ignaczak
-nooo gratuluje - powiedział Bartman po czym uściskał Kame i Krzysia
-dziękujemy a teraz was przepraszamy, idziemy trochę odpocząć - powiedział Ignaczak.
Zbyszek wrócił do szukania mieszkania.
-wiesz kochanie musimy porozmawiać - powiedziałam przysuwając krzesło
-co jest ?
-popatrz na mnie - powiedziałam łapiąc go za rękę
-kochasz mnie prawda ?
-no oczywiście że Cie kocham co to za pytanie w ogóle ?
-a chciałbyś założyć ze mną rodzine ?
-przecież wiesz że tak
-a cieszyłbyś się gdybym była w ciąży ?
-skakałbym z radości
-to dlaczego jeszcze nie skaczesz?
-Daria czy ty ? Czy my ? Czy taak ?
-tak
-nie
-tak tak kochanie będziemy mieć dziecko
Na tą wiadomość zobaczyłam łzy w jego oczach łzy radości Zbyszek dotknął mojego brzucha po czym pocałował moje czoło
-myślisz że ono już czuje mój dotyk?
-wydaje mi się że tak
-to jest trzeci najwspanialszy dzień w całym moim życiu wiesz
-trzeci powiadasz ?
-pierwszy to jak Cie poznałem drugi kiedy wzięliśmy ślub i trzeci kiedy dowiedziałem się że będziemy mieli dziecko
-jakie to piękne Zbyszku - uśmiechnęłam się
-ale ja mówię poważnie a wiesz jaki byłby czwarty ?
-no jaki ?
-gdybyś ze mną zamieszkała teraz potrzebujemy miejsca zarówno my jak i Kamila z Krzyśkiem
-wiem ale tak jakoś ciężko jest mi się  rozstać
-co rozstajecie się ? - zapytała Kama wchodząc do kuchni
-no chciałabyś - uśmiechnął się Zbyszek
-o niczym innym nie marze - powiedziała Kama klepiąc Zbyszka w ramie
-Kama wyprowadzamy się - powiedziałam
-ej nie - powiedziała Kama siadając obok nas
-ej tak teraz potrzebujemy wszyscy miejsca za niedługo wiele zmieni się w naszym życiu- powiedział Bartman
-ciężko będzie nam się rozstać - powiedziałam
- to prawda Daria pamiętasz jak przyjechałyśmy tutaj żeby być blisko naszych siatkarzy
-pamiętam i te nasze podróże w celu spełnienia naszych marzeń
-naszych siatkarskich marzeń
-brakuje mi tego
-wiesz że mi też
-ekhem teraz macie swoich siatkarzy-wtrącił Zbyszek
-no mamy i jesteśmy szczęśliwe-powiedziałam